අද ශාසනය.......

අද වන විට ගෞතම බුද්ධ ශාසනය මහත් වූ පරිහානියකට ලක්ව තිබෙන බව ඔබ මා කාහටත් හොඳින් වැටහෙන කාරණයකි.ඒ පරිහානිය මා අදහස් කරන්නේ භෞතික පරිහානියක් නොව ආධ්‍යාත්මික වූ පරිහානියකි.අද ශාසනයේ ඒ ඇත්තේ පෙර පැවති ගණින්නාසේලාගේ කලේ තිබූ තත්ත්වයය.අද හාමුදුරුවරුන් වහන්සේලා කරන්නේ දාන වැළඳීමත්,රැකී රක්ශා කිරිමත්,නිවන් මාර්ගය දෙසනවා වෙනුවට ගාථාවක් කියා ගෑනු කොටට අදින එක ගැනත්,අනෙක් හාමුදුරුවරුන් වහන්සේලාගේ වැරදී කිය කියා සිටීමය.පැහැදිලිව නිර්වාණ මාර්ගයක් දේශනා කරන ස්වාමීන්වහන්සේලා ඇත්තේ අතේ ඇඟිලි ගණනටත් අඩුවෙනි.බණක් දෙසනවානම් දෙසන්නේ ත්‍රිපිටකයේ නැති අමුතු අර්ථයන්ය.
          මේ තත්ත්වය අද ඊයේ පටන් ගත් දෙයක් නොව බොහෝ කල් සිට වර්ධනය වූ පරිහානියකි.මේ ඇති අමුතු බණ වල ඇත්තේ සරළ බාල තේරුම්ය.අපිට සතර සංග්‍රහ වස්තු උගන්වා ඇත්තේ මෙසේය:
 1.දානය ~ උතුම් දානය ධර්ම දානයයි.නමුත් එය කරන්නේ සල්ලි වලින්ය.රූපවාහිනියේ ,ගුවන් විදුලියේ ධර්ම දේශනා ප්‍රචාරය කිරීම,පොත් අච්චු ගැසීම.
 2.ප්‍රිය වචනය~ හොඳ වචන
 3.අර්ථ චරියාව~හොඳ හැසිරීම
 4.සමානත්මතාව~සැමට සමානව සැලකීම
              නමුත් ත්‍රිපිටකයේ බල සංග්‍රහ වත්ථු සූත්‍රයේ ඇත්තේ මෙම තෙරුම් නොවේ!!!
      එහි ඇත්තේ මෙසේය:
 1.දානය: දහම හැසිරීමෙන් තමා ලත් අත්දැකීම් අනෙකෙකුට කියා දීම උතුම් ධර්ම දානයයි.
 2.ප්‍රිය වචනය: ප්‍රයෝජන ඇත්තන්ට ධර්ම දේශනය ප්‍රිය වචනයයි.
 3. අර්ථ චරියාව: ශ්‍රද්ධා නැතිවුන් ශ්‍රද්ධාවෙහි පිහිටුවීම,ප්‍රඥාවේ නොපිහිටිය වුන් ප්‍රඥාවේ පිහිටුවීම.....
 4.සමානාත්මතාව: සෝතාපන්නයා සෝතාපන්නයාටද,සකෘදාගාමියා සකෘදාගාමියාටද,අනාගාමියා අනාගාමියාටද,රහත් උතුමා රහත් උතුමාටද සමානය.
           අද අපිට කියා දෙන්නේ මේවා නොවේ.එය වත්මන් බෞද්ධයන්ගේ අවාසනාවය.අපි දන්නා ආර්ය අෂ්ඨාංගික මාර්ගයක්වත් නැත.අපිට මේ කියා දී ඇති ආර්ය අෂ්ටාංගික මර්ගයෙන් ගියොත් නිවන කෙසේ වෙතත් වෙන කොහෙට හරි යා හැක.අපිට කියා දුන්නේ සම්මා දිඨ්ටිය යනු නිවැරදි දැකීම බවයි..නමුත් ඒ ඒ පුද්ගලයාට ඇති නිවැරදි දැකීම් සාපේක්ශය.මිනී මරන්නෙකු මිනී මරන්නේ ඔහුට එය නිවැරදි දැකීමක් වන නිසාය..මේවාද බුදු රජුන් දුන් තේරුම්?සම්මදිඨ්ටිය ලෙස බුදුන් දේශනා කලේ ඇත හා නැත යන ද්වී ස්වභාවයෙන් ඉවත් වී මධ්‍යයට පැමිනීමයි.සම්මා කම්මන්ත ලෙස අපිට කිව්වේ යහපත් වෙළඳාම කියායි.බුදු රජුන් බුදු වුනේ වෙළඳාම් කොර කොරද??
 අද "පිරිසිදු බුදු බණ" කිය කියා අද දෙසන්නේ මේවාය.
     අද සමාජයේ මහත් ආන්දෝලනයකට ලක් වී ඇති කාරණයක් නම් මාර්ග ඵල ප්‍රකාශ කිරීමයි.අද සැබෑවටම කෙනෙක් මාර්ගඵල ලබා ප්‍රකාශ කලොත් ඔහු පිස්සෙකුය යන අඳ බාල කතාවක් ගොතා ඇත.කෙනෙක් මාර්ගඵල ප්‍රකාශ කරා නම් එම කෙනාව පරීක්ශා කර බැලිය යුතුය.මන්ද යත් වත්මන් ශාසනයට මාර්ගඵල ලාබී උතුමන් අවශ්‍ය බැවිනි.මාර්ගඵල ප්‍රකාශනය වැරද්දක් නොවේ.වැරැද්දක් වන්නේ බොරුවට කීවොත්ය.පිණ්ඩෝල භාරද්වාජ තෙරුන් තමාගේ රහත් භාවය ප්‍රකාශ කල සේක.බුදූහු තමන්වහන්සේ බුදු වූ බව ප්‍රකාශ කර නොසිටියා නම් අපි අද මහත් සේ අසරණය.අද මාර්ගඵල ලාභීන් ඵලය ප්‍රකාශ නොකරනවා යයි කතාවක් සාදා ඇත්තේ පෙර පැවති ගණින්නාන්සේලාය. එවිට ඕනිම හොරෙක්ට බිම  බලාගෙන සිටීමෙන් සෝවාන් බව ඇඟවිය හැකිය.
                 අද බෞද්ධයන්ට කිරීමට ඇත්තේ එක්කෝ ත්‍රිපිටකය තමාම ස්වයං අධ්‍යනය කොට දහම අවබෝධ කර ගැනීමය.නැත්තම් හොඳින් සොයා බලා බණ ඇසීමය...............